Terug naar Encyclopedie

Bewijslast en verjaring onder Rome II bij internationale letselclaims in Tilburg

Onder Rome II volgen bewijslast en verjaring het materiële recht, met landverschillen cruciaal voor Tilburgse slachtoffers van internationale letselclaims.

2 min leestijd

De Rome II-verordening regelt niet alleen het toepasselijke recht, maar ook procedurele aspecten zoals bewijslastverdeling en verjaring bij letselschadeclaims, relevant voor Tilburgse inwoners met grensoverschrijdende ongevallen. Artikel 15 splitst: materieel recht (aansprakelijkheid) volgt Rome II, procedureel recht (bewijs) het forumrecht van de rechtbank in Breda, die bevoegd is voor Tilburg.

Bewijslastverdeling

Het toepasselijke materiële recht bepaalt wie bewijs moet leveren. Bij Nederlands recht, zoals voor Tilburgse fietsers aangereden door buitenlandse vrachtwagens op de A58, ligt vermoeden van schuld vaak bij de dader; Frans recht vereist een sterker slachtofferverklaring, wat complicaties oplevert bij claims na vakanties in Zuid-Frankrijk.

Verjaringstermijnen

Deze vallen onder materieel recht (artikel 15), met variaties: vijf jaar in Italië, drie in Duitsland. Voor Tilburgse slachtoffers van ongevallen in België, zoals op de E19 nabij de Belgische grens, geldt vaak een Belgische termijn van tien jaar met kortere vorderingstermijnen. Ontheffing wegens onmacht hangt af van het recht en lokale omstandigheden, zoals vertraging door revalidatie in het ETZ ziekenhuis.

In de zaak Diamond Services (C-292/18) bevestigde het Hof dat verjaring materieel is. Bij gemengde claims, zoals een Tilburgs slachtoffer met letsel uit een Duits bedrijfsongeval, geldt het recht per deelclaim.

Praktijk: Een Tilburgse inwoner met letsel na een Grieks verkeersongeval heeft drie jaar onder Grieks recht; tijdig procederen bij de rechtbank Breda is essentieel. Lokale juristen in Tilburg adviseren dubbele controle op termijnen en samenwerking met EU-partners voor bewijsverzameling.